به منظور مطالعه سازند آسماری در تاقدیس کبیر کوه یک برش چینه شناسی در جهانگیرآباد انتخاب و مورد نمونه برداری قرار گرفت. ضخامت سازند آسماری در این برش 179 متر و منطبق است با بخش تبخیری کلهر متشکل از سه واحد ژیپس پایینی، طبقات داخلی کلهر و سنگ آهک های آسماری میانی و بالایی. در مطالعات زیست چینه نگاری ضمن تشخیص 30 جنس و 29 گونه از فرامینیفرها یک زون زیستی در راس سازند پابده و سه زون زیستی به همراه یک زون تهی (Not zoned) در سازند آسماری به شرح زیر شناسایی و معرفی گردید. Borelis melo curdica – Borelis melo melo Assemblage zone Miogypsina – Elphidium sp. 14 – Peneroplis farsensis Assemblage zone Globigerinoides subquadratus Assemblage zone Not Zoned Subbotina gortanii Assemblage zone (راس سازند پابده) براساس زون های زیستی و میکروفسیل های شناسایی شده سن سازند آسماری در برش مورد مطالعه شاتین پسین– بوردیگالین تعیین شده است.

در این پژوهش زیست چینه نگاری، محیط رسوبی و چینه نگاری سکانسی سازند سروک در برش تاقدیس فهلیان (جنوب یاسوج) مورد بررسی قرار گرفته است. بر اساس مطالعات انجام شده 8 گونه از فرامینیفرهای بنتیک (4 جنس) 8 گونه از فرامینیفرهای پلانکتون (11 جنس) شناسایی شده است. 6 بیوزون بر اساس پخش و پراکندگی فرامینیفرها نیز به شرح زیر معرفی گردید:Favusella washitensis Zone، Orbitolina-Alveolinids Assemblage Zone، Rudist debris Zone، Oligostegina flood Zone، Whiteinella archaeocretacea Zone، ، Helvetoglobotruncana helvetica Zone. بر این اساس سن آلبین-تورونین برای سازند سروک در نظر گرفته شد. بر اساس مطالعات پتروگرافی و آنالیز رخساره ای، 3 ریز رخساره شناسایی شد که می تواند در 3 گروه دریای باز، سد و تالاب تقسیم شوند. محیط رسوبی سازند سروک در برش مورد مطالعه رمپ هموکلینال است و تجزیه و تحلیل چینه نگاری سکانسی منجر به شناسایی چهار سکانس رسوبی درجه سوم گردید.

برای نخستین بار مطالعات سنگ چینه نگاری و زیست چینه نگاری سازند دلیچای در البرز شمالی در دو برش کریوش و کنف جار (جنوب بابل) و برش وانا (جاده هراز) به انجام رسیده است. سنگ شناسی سازند دلیچای در بخش های شمالی البرز عمدتاً شامل مارن، سنگ آهک مارنی، سنگ آهک پبلی ماسه ای و سنگ آهک می باشد. در این منطقه سازند دلیچای به صورت ناهمساز بر روی سازند سیلیسی آواری شمشک قرار گرفته و در بخش بالایی نیز به صورت پیوسته، هم شیب و تدریجی به سازند آهکی لار ختم می شود. ستبرای سازند دلیچای در برش کریوش 3/21 متر، در برش کنف جار 9/18 متر و در برش وانا 69 متر اندازه گیری شده است که نشان دهنده ستبرای بسیار کمتر این سازند نسبت به بخش های جنوبی البرز است. تغییرات ستبرای سازند دلیچای در بخش های شمالی و جنوبی پهنه ساختاری البرز می تواند به دلیل شرایط تکتونیکی حاکم بر منطقه و وجود یک فاز کششی و نایکنواختی شرایط رسوب گذاری و کف بستر در طی زمان تشکیل آن باشد. مطالعه زیای آمونیتی موجود به شناسایی 18 جنس و 26 گونه منجر شده است. بر اساس مجموعه فسیلی موجود 8 زون زیستی آمونیتی تشخیص داده شده است که نشان دهنده سن باژوسین پسین کالووین پسین برای سازند دلیچای در البرز شمالی می باشد.